کلاهبرداری در جرائم ثبتی (ملکی)
جرائم ثبتی با توجه به حقوق کیفری اختصاصی ایران با جرائم علیه اموال و مالکیت و جرائم علیه امنیت متفاوت است، بنابراین جرائم ثبتی (اسناد و املاک) در سه محور جداگانهی جرائم خاص، جرائم در حکم جعل و جرائم در حکم خیانت در امانت و کلاهبرداری مورد بررسی قرار میگیرند.
کلاهبرداری ثبتی نوعی توسل به وسایل متقلبانه ثبتی است که باعث گرفتن مال دیگری میشود که در کشور ما از جرائم عمومی و عمدی محسوب میشود.
عناصر جرم کلاهبرداری ثبتی
کلاهبرداری ثبتی از سه عنصر اصلی تشکیل شده است :
انواع کلاهبرداری ثبتی (ملکی)
1- جرم کتمان (پنهان کردن) معاملهی ملکی که درخواست ثبت آن شده باشد:
بر اساس ماده ۴۳ قانون ثبت، اگر معاملات قولنامهای و با سند عادی توسط فروشنده به گونهای متقلبانه انجام گیرد که ملک با سند عادی به فروشنده منتقل شود، ولی فروشنده از طرف دیگر درخواست ثبت همان ملک را به نام خود انجام دهد تا سند رسمی بگیرد، در این صورت جرم کتمان معامله ملکی که درخواست ثبت آن شده باشد، رخ داده است.
2- درخواست ثبت خلاف واقع یک ملک:
بر اساس ماده ۱۰۵ قانون ثبت، هر شخصی که درخواست ثبت ملکی را کند که به دیگری انتقال داده شده و به گونهای به صورت قانونی سلب (گرفتن) مالکیت از او شده، کلاهبردار خواهد بود.
علاوه بر این اگر شخص در هنگام درخواست ثبت مالک بوده و به هنگام ثبت ملک در دفتر ثبت املاک مالک نباشد و سند مالکیت بگیرد و حق مالک ملک را تصدیق و گواهی نکند، کلاهبردار محسوب خواهد شد.
3- ثبت متقلبانه ملک در تصرف غیر:
بر اساس ماده ۱۰۹ قانون ثبت، اگر شخصی نسبت به ملکی که در اختیار دیگری است، درخواست ثبت نماید، کلاهبردار جرائم ثبتی خواهد بود.