تفاوتهای عقد دائم و عقد موقت (صیغه)
1- در عقد موقت، زن نفقه و خرجی و همچنین ارث ندارد، اما به عقیده برخی از فقها، این در صورتى است که شرط نفقه و ارث نکنند و اگر شرط کنند باید بر اساس آن عمل شود.
2- مدت زمان عده (مدت زمان معینی که زن پس از جدایی از شوهر یا آمیزش به شبهه در انتظار به سر میبرد و تا پایان این مدت زن نباید ازدواج کند.) در عقد دائم و عقد موقت (صیغه) با هم متفاوت است، به این صورت که زمان عده عقد دائم سه بار عادت ماهیانه دیدن است که با دیدن مرحله سوم مدت زمان عده تمام مىشود، ولى مدت عده عقد موقت یا صیغه دو بار بیشتر نیست.
3- در عقد موقت بر مرد لازم نیست شب ها نزد همسر موقت (زن صیغهای) خود باشد، اما در عقد دائم چنین نیست.
4- عدم وجود مهریه در ازدواج موقت یا صیغه موجب باطل شدن عقد است، ولی در ازدواج دائم اجباری به مهریه نیست و فقط مهرالمثل تعیین میگردد. (مهرالمثل: مهری که در زمان عقد برای زن تعیین نشده باشد و پس از نزدیکی از روی حد متوسط مهر زنان دیگر برای او تعیین میشود.)
5- در عقد موقت پایان مدت به منزله طلاق و جدایی زوجین (زن و شوهر) است و بلافاصله زن باید عده نگه دارد، (در صورتی که آمیزش صورت گرفته باشد) برخلاف عقد دائم.
6- در ازدواج دائم هیچ کدام از زوجین بدون جلب رضایت دیگری حق ندارد از بچهدار شدن جلوگیری نماید ولی در ازدواج موقت (صیغه) جلب رضایت دیگری ضرورتی ندارد.
7- برای بر هم زدن ازدواج دائم زن و شوهر باید از هم طلاق بگیرند، اما در ازدواج موقت با پایان مدت زمان عقد پیمان عقد باطل میگردد، حتی زوج (مرد) میتواند تمام یا بخشی از مدت زمان را به زن ببخشد و از هم جدا شوند.