اجرای احکام کیفری (قانون آیین دادرسی کیفری)
وظایف قاضی اجرای احکام کیفری
* بر اساس تبصره ماده 485 قانون آیین دادرسی کیفری، قاضی اجرای احکام کیفری باید حداقل سه سال سابقه خدمت قضایی داشته باشد.
* طبق ماده ۴۸۹ قانون آیین دادرسی کیفری، وظایف قاضی اجرای احکام کیفری عبارت است از:
الف) صدور دستور اجرای احکام لازمالاجرای کیفری و نظارت بر شیوه اجرای آنها
ب) نظارت بر زندانها در امور راجع به زندانیان
پ) اعلام نظر درباره زندانیان دارای شرایط عفو و آزادی مشروط مطابق قوانین و مقررات
ت) اعطای مرخصی به محکومان بر اساس قوانین و مقررات
ث) تصمیمگیری درباره محکومان سالمند، مبتلایان به بیماریهای روانی و بیماریهای جسمی صعبالعلاج (بیماری که به سختی درمان میشود) و سایر افراد محکوم نیازمند به مراقبت و توجه ویژه، از قبیل صدور اجازه بستری برای آنها در مراکز درمانی بر اساس قوانین و مقررات
ج) اجرای سایر وظایفی که به موجب قوانین و مقررات برای اجرای مجازاتها وضع شده یا بر عهده قاضی اجرای احکام کیفری یا ناظر زندان قرار گرفته است.
شرایط اجرای آرای کیفری چیست؟
بر اساس ماده ۴۹۰ قانون آیین دادرسی کیفری، آرای کیفری در موارد زیر پس از ابلاغ به اجرا گذاشته میشود:
الف) رأی قطعی که دادگاه بدوی (نخستین) صادر میکند.
ب) رأیی که در مهلت قانونی نسبت به آن واخواهی (اعتراض) یا درخواست تجدیدنظر یا فرجام نشده باشد یا درخواست تجدیدنظر یا فرجام آن رد شده باشد.
پ) رأیی که مرجع تجدیدنظر آن را تأیید یا پس از نقض رأی (شکستن رأی) نخستین صادر کرده باشد.
ت) رأیی که به تأیید مرجع فرجام رسیده باشد.
* بر اساس ماده 494 این قانون، عملیات اجرای رأی با دستور قاضی اجرای احکام کیفری شروع میشود و به هیچ وجه متوقف نمیشود، مگر در مواردی که قانون تعیین کرده باشد.
* نکته 1: طبق ماده ۴۹۱ قانون اجرای احکام کیفری، هرگاه قاضی اجرای احکام کیفری، رأی صادره را از لحاظ قانونی لازمالاجرا نداند، مراتب را با اطلاع دادستان به دادگاه صادرکننده رأی قطعی اعلام و مطابق تصمیم دادگاه اقدام مینماید.
* نکته 2: هرگاه رأی، در مورد اشخاص متعدد صادر شده باشد و در مهلت تعیین شده بعضی از آنان اعتراض و یا درخواست تجدیدنظر یا فرجام کرده باشند، طبق ماده 492 قانون اجرای احکام کیفری، پس از گذشت مهلت اعتراض و یا تجدیدنظر یا فرجام در مورد بقیه لازمالاجرا میباشد.
* نکته 3: اعتراض و یا درخواست تجدیدنظر یا فرجام درباره یک قسمت از رأی، مانع از اجرای سایر قسمتهای لازمالاجرای آن نمیباشد. (ماده 493 قانون آیین دادرسی کیفری)