بررسی صدور آرای متفاوت از شعب دیوان عالی کشور

بررسی صدور آرای متفاوت از شعب دیوان عالی کشور

در ادامه مقاله قبل در مور رأی وحدت رویه شماره 765 به بیان ادامه بررسی صدور آرای متفاوت از شعب دیوان عالی کشور می‌پردازیم:

بررسی صدور آرای متفاوت از شعب دیوان عالی کشور
ب) شعبه پنجاهم دیوان عالی کشور در پرونده مشابه در همان فرض، به استناد بند ۴ از شق ب ماده ۴۶۹ قانون آیین دادرسی کیفری، دادنامه فرجام‌خواسته را نقض (شکستن رأی) و جهت رسیدگی مجدد به دادگاه هم‌عرض ارجاع (واگذاری)کرده است، تا شعبه مرجوع ‌الیه (واگذار شده) مطابق قانون جدید تعیین مجازات نماید.
پ) شعبه چهل و چهارم دیوان عالی کشور در پرونده مشابه در همان فرض، تعیین کرده است: ... این قانون (قانون الحاق یک ماده به قانون مبارزه با مواد مخدر) در مورد حکم اعدام و حبس ابد با احراز (دریافتن) شرایطی اخف (خفیف‌تر) و مساعدتر به حال مرتکب است، ولی بنا به دلایل ذیل، تکلیفی برای دیوان ایجاد نمی‌کند و به آرایی که قبل از لازم‌الاجرا شدن این قانون صادر شده است، دیوان عالی کشور مطابق قوانین حاکم در زمان صدور حکم باید رسیدگی نماید.
در نتیجه دادنامه صادر شده از دادگاه انقلاب اسلامی را مبنی بر محکومیت مرتکب به مجازات اعدام عیناً تأیید و ابرام نموده و به قاضی اجرای احکام تذکر داده است که در اجرای ماده ۱۰ قانون مجازات اسلامی طبق بند ب آن ماده اقدام نماید.
به نظر می‌رسد از میان استنباط‌های (درک) مختلف از ماده ۱۰ قانون مجازات اسلامی و نیز ماده ۴۶۹ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ استنباط شعبه پنجاهم دیوان عالی کشور نزدیکتر به صواب (صحیح) است، زیرا ماده ۱۰ قانون مجازات اسلامی که در مقام بیان موضوع «عطف (بازگشت) به ماسبق (آنچه گذشته) نشدن قوانین جزائی است» تکلیف همه پرونده‌ها را اعم از آنکه در فرآیند رسیدگی بوده یا منتهی به صدور حکم قطعی شده باشد، به صورت شفاف و روشن بیان کرده است.